We kennen ze wel: van die druilerige dagen, met een beetje mazzel voorafgegaan door een wakkere nacht. Je licht ’s morgens je hoofd op, je peuter kijkt je dreinerig aan en je beseft: Ah, zó’n dag. De regen die zachtjes tegen je raam klettert, bevestigt je gevoel. Op dat moment staat je mentale teller op -2. Baby voelt dit aan, krijgt bovendien tanden -3. De koffie is op -4. Voor je het weet zit je in een cirkeltje, een neerwaatse spiraal. Als het zo’n dag is, dat je om 10.00 uur ’s morgens al aftelt wanneer je lief thuiskomt, kun je eigenlijk nog maar één ding doen: keer het tij. Je kinderen kunnen dat nog niet, maar jíj, als hun moeder, wel. Dus ik huppelde naar de keuken in plaats van te lopen. De peuter keek mij een beetje vreemd aan, maar huppelde al snel mee. ‘Zullen we de was gaan opvouwen?’, waarbij peuter mij vragend aankeek. Maar onder die berg wasgoed, kun je príma molletje spelen, das voor de baby ook leuk om naar te kijken.
Ik schraapte mijn moed bij elkaar en we liepen in de regen naar de supermarkt. Die koffie he…. Eenmaal thuis besloot ik dat we cakejes gingen bakken. Peuter blij=moeder blij=baby blij = +100! Het is soms zo simpel.
Vertel eens? Wat doen jullie op druilerige dagen? Deel je tips!
Het hoeslaken op je bed doen en vergeten dat er nog een peuter op de matras lag. Dat strakke hoeslaken met een kruipend kind eronder. Ook een garantie voor dolle pret.
Of een speurtocht door het huis met tekeningetjes. Op de keukentafel ligt een briefje met een getekende wasmachine erop. Op de wasmachine hangt een briefje met een …
Of je peuter een blinddoek omknopen en laten raden wat je in haar mond stopt. Van pindakaas tot suiker en mosterd.
O, en met een paraplu in de regen lopen is ook geweldig.
Goh, tja .. vaak een beetje kleuren en plakken en knippen. Soms een video opzetten en samen lekker kijken of boekjes lezen