Ik heb het doorgaans niet zo op stokjes. Maar soms ben ik net een hond. Joeltje gooit en ik vang. Afgetraind als ik ben.

Nou daar gaat ie dan:
Stom
– Dat ik amper nog tijd heb om te bloggen
– Dat ik amper nog tijd heb om te reageren op jullie blogjes (ik lees ze wel vluchtig!)
– Dat ik het nu koud heb
– Dat mijn hond mijn polkadotslof onder handen heeft genomen
– Dat ik droom dat ik mijn liefste mamsie heb vermoord
– Dat mijn liefste mamsie alweer 10 maanden geleden overleden is
– Dat ik met 8 rokjes en 1 jurk en slechts 1 broek nog niets weet om aan te trekken
– Dat de was nooit klaar is
– Dat mijn nakijkstapel ook nooit klaar is
– Dat je met beesten in huis altijd een tapijtje hebt
– Dat je dik wordt van gebakjes
– Dat chips ook niet zo bevordelijk zijn
– Dat de AH Bolognese chips (hemels) niet in een light variant te krijgen is
– Dat mn beessies ouder worden en gaan kwakkelen
– Dat een weekend maar 2 dagen duurt en een werkweek 5

Omdat ik dit wel een heel deprimerend blogje vind, even een draai:

Niet stom!
– Dat ik maandag ADV heb
– Dat ik de liefste man ter wereld ga trouwen
– Dat ik soms weer een beetje gelukkig kan zijn (best moelijk zonder de liefste Mamsie)
– Dat ik mijn polkadotsloffen nog kon maken
– Dat mijn beider nichtjes op mn msn smeken om een blogje. (nu nog gaan reageren dames!)
– Dat ik de gelukkigste juf van de wereld ben met de liefste klas van de wereld