Vandaag was het dag 1 van mijn uitdaging. Dat zou toch makkelijk zijn, zul je denken.

Er stond Toscaanse quiche op het menu.

Het recept van deze geweldige quiche komt van mijn buurvrouw. Derhalve weet ik niet of ik deze kan posten, maar neem van mij aan: heerlijk!

Het is veel werk om deze vulling te maken en daarom maak ik dan meteen heel veel. Nu vind het nooit zo lekker om een complete quiche in te vriezen. Het deeg wordt dan wat zompig. Ik vries dus alleen de vulling in. Op drukke dagen hoef ik deze alleen te ontdooien en in een springvorm met bladerdeeg te gieten. Het liefst maak ik zelf mijn deeg, maar op drukke dagen grijp ik graag naar een pakje bladerdeeg.

Ik had voor vandaag dus een bakje vulling uit de vriezer gehaald en na het werk, haalde ik dochter op en ging naar huis. Alwaar mij de eerste nare verrassing wachtte: het pakje bladerdeeg dat ik voor vol had aangezien, was slechts een bladerdeegdoosje. Leeg dus.

Now what? Nu al zwichten en naar de supermarkt lopen? Nee, dat zou wel heel snel zijn. Echt puf om zelf iets te maken, had ik niet. Daarom zocht ik in mijn voorraadkast naar een oplossing.

Deze vond ik in een verdwaald pak ‘mix voor pizzabodem’, welke ik ooit kocht toen ik hoogzwanger trek had ik verse pizza, maar geen zin om zelf deeg te maken. Uiteindelijk werd het die avond friet en zo belandde het pakje mix in de voorraadkast.

Ik maakte het deeg klaar en voegde een extra scheutje olijfolie toe om te voorkomen dat het echt een harde korst werd.Ik had iets meer olie mogen gebruiken, want nu werd het een soort hoge pizza met quichevulling. Maar… het was erg lekker. Misschien zelfs wel lekkerder dan met bladerdeeg.

Dag 1 kunnen we dus beschouwen als geslaagd!