Laatst sprong ik uit bed. ( lees: ik deed mijn ogen open, zag dat de dag reedsch begonnen was en strompelde met een passend humeur mijn bed uit)
Ik zag dat het mooi weer was, dus na het douchen trok ik lekker een rok aan.
Samen met Max liep ik naar buiten. Eenmaal een rondje om de flat gelopen te hebben, ontmoette ik mijn buurvrouw op haar balkon. Vriendelijk zei ik gedag, om snel door te lopen.
‘ Ja, ik zag jou zo lopen met je rok en dacht dat het mooi weer was, maar het is toch erg koud. Wil jij mij niet meer zo in de war brengen dametje?’
Ik dacht dat ze een grapje maakte, en met een glimlach antwoordde ik, dat het met een beetje wind best frisjes kon zijn, heerlijk he!
Boos draaide ze zich om, mopperend op de jeugd van tegenwoordig.
Een kleine 20 minuten verder trof ik wederom in mijn straat een andere vrouw aan, die in het gemeenschappelijke tuintje wat bij de flat hoorde, vol ornaat in bikini, met een kan sap en wat nootjes lag te zonnen op een handdoekje. Wederom zei ik gedag.
Deze vrouw was heel blij mij te zien:
‘ Wat ben ik toch blij dat er steeds meer mollige mensen zijn die gewoon lekker een rokje dragen, goedzo meid, nergens iets van aantrekken!’
Oke, ik ben niet een van de slanksten, maar mollig? Ik ben net 7 kilo afgevallen! En dat rokje zwabberde om me heen want die was inmiddels veel te groot!
Gedesorienteerd kwam ik thuis.
Met een pot koffie besloot ik lekker binnen te blijven die dag. En ja, doe er maar een lekkere punt appeltaart bij!
Aargh, mollig, alleen het woord al..bah snap precies wat je bedoelt. Stond laatst bij een poelier voor kippennekken voor mijn kat, en ik ze vroeg me naar mijn persoonlijke voorkeur voor kippennekken. ‘Ik eet geen lijken’ zei ik nog netjes. Waarop zij reageerde: “Goh, jeetje dat zou je niet denken, ik bedoel, je bent best mollig” huh?! When you least expect it, keep up the good work, en zwieber lekker in je te grote rokje.