Je bent zo stoer, maar ook zo klein,
na een naar leven, nu weer vechten tegen de pijn.
Het leven is soms zo oneerlijk,
ik gun jou een mooi lang leven, onbezorgd en heerlijk.
Nu lig je weer vermoeid in je mand,
je kijkt me aan ‘vrouwtje help toch, wat is er aan de hand’

Kon je maar praten, ik wil weten wat jouw wens is
hoe moeilijk de waarheid ook zal zijn, veel verdriet en een groot gemis.

Maar we weten het niet zeker, ik kijk je aan
en hop, ik laat weer een traan.

Je legt je koppie op mijn schoot,

‘kijk eens vrouwtje, ik ben nog niet dood’

Slaap maar lekker fijne vent,
ik geniet van elke dag, dat jij er nog bent.

Ik hoop op nog vele dagen, maanden, jaren
waarbij we samen zonder pijn, naar elkaar kunnen staren.

Jij ziet mij en ik zie jou,

Lieve Max, wat er ook gebeuren gaat, weet dat ik van je hou!