Ik zag meteen dat zijn handen vies waren. Maar wat wil je ook, van een verwarmingsmonteur.

Hij kwam onze ketel een onderhoudsbeurt geven, zodat we er, in de winter 2015-2016, hopelijk warmpjes bijzitten.

Ik wees hem de weg en ging naar mijn dochtertje toe, die beneden was.

‘Mevrouw?? Mag ik even in uw badkamer om een slangetje schoon te maken?’

Je kan moeilijk ‘NEE’ zeggen, wel?

Note to self: badkamervloer en de kraantjes even poetsen. Hij loopt waarschijnlijk zo op zijn schoenen de badkamer in.

Nu ik erover nadenk.. dat HOOP ik ook. Dan zit hij met zijn vieze handen aan mijn kranen. Oh, en de deurklink. Die moet ook schoon. Met chloor maar even. Voor deze keer.

Ik hoorde hem weer naar boven lopen en hij riep weer. ‘Mag ik even van uw toilet gebruik maken?’

Tja. Wederom. Je kan moeilijk ‘Nee’ zeggen toch?

Note to self: óók het toilet boven grondig poetsen. Ook met chloor. As usual. Ja ik weet het. Chloor is slecht. Maar viezigheid is (voor mij) slechter.

Oh.. er hing nog geen handdoekje bij de wastafel. Nu ja, dan veegt hij zijn handen maar af aan zijn broek.

Hij was klaar en liep naar mij toe. Hij had de thermostaat even nodig.

En toen gebeurde het. Hij zat met zijn, nog altijd vieze, vingers aan de thermostaat. Terwijl hij vlak daarvoor…. Ik keek naar zijn broek. Geen plekken die verraden dat er geen handdoekje aanwezig was.

Oh. My!

Meneer zit dus eerst even aan zijn jongeheer (nu ik erover nadenk… dat hoop ik! Anders was het óf een grote boodschap óf de vloer moet héél grondig gedaan worden). En daarna, zonder zijn handen te wassen, aan de thermostaat.

Ik was in alle staten mensen…. Ik had vooraf nooit bedacht dat ik de thermostaat ooit met een wattenstaafje tussen de kiertjes zou poetsen. met chloor Nooit.

Nu ik eraan denk.. de leuning! De trapleuning!!!

Ik eh… nou ja. doei!