Hoe briljant ik de acties van onze grootste kruidenier ook vind, zo vreselijk vind ik ze ook.
Dat gebédel mensen! Waarom? Sommige kinderen vragen het niet eens meer:
‘Ooh ik wil die moestuintjes!’
‘Mevrouw, die spaar ik hoor!’
Of, als ze het wel vragen:
‘Heeft u voetbalplaatjes?’
‘NEE!’
‘Jawel hoor, ik zie ze toch!’
Of, als je antwoord dat je zelf de mini’s spaart:
‘Waarom???’ zelfs als ik met peuter naast me loop.
Een hekel heb ik eraan. Echt waar. Soms zeg ik dat ook.
“Nee! je krijgt de wuppies niet want ik hou niet van bedelaars!’
Maar laatst… toen viel mijn mond helemaal open van verbazing. Naast al dat schreeuwende grut, stond… een vrouw! Met een kind van een jaar of vier en een jengelende dreumes op haar arm. Ze keek naar mijn overvolle kinderwagen, waar 4 moestuintjes op prijkten. A. had de vijfde in haar hand, trots als ze was.
‘Ooh, nu nú vragen! Dié mevrouw heeft er echt heel veel!’ tipte ze haar zoon.
Ik keek haar aan, raapte mijn onderkaak van de grond (mijn mond zakte érg ver open van verbazing), haalde diep adem en zei: ‘ga lekker zelf je boodschappen halen bij de AH.’
Ligt het aan mij? Mogen jouw kinderen bij de AH vragen om spaardingetjes? Heb je er een hekel aan? Of geef je het zelf ook met liefde af?
Oh ja wat een verschrikking! Om eerlijk te zijn alleen al het feit dat de AH (en tegenwoordig ook andere supers) elke keer met die verschrikkelijke onzinnige dingen mensen lokken….
Maar een volwassen vrouw vind ik helemaal verbijsterend! Die heb ik hier nog niet in de rij zien staan.
Nee, zeg ik ook, ik spaar ze zelf, mag ik die van jou ook ? Kijkt zo’n kind je aan hahha