Drie dolle dagen

Van het kroost. Gillen, huilen, grenzen opzoeken, jaloers gedrag en dit x2. Slapen doen ze op zulke dagen uiteraard niet. Met de handen in mijn haar zit ik dan op de bank. Geef ik ze allebei aandacht: ruzie. Geef ik ze geen aandacht: ruzie. Geef ik ze om de beurt aandacht: ruzie.

Zulke dagen worden afgetopt door een peuterige driftbui van 18.00 uur tot 20.30 uur. Want slápen… nee.

Meestal duurt dit een dag of drie. Huishouden.. vergeet t maar, want voor ik het weet hangt er een kind in de lamp. Iets voor mezelf doen? Voor wíe? Mezélf? Nee joh. Robots hoeven dat niet. Ontspannen.

Wanhoop nabij

En dan.. als ik het echt zat ben, hijs ik ze in hun jas, stop stiekempjes wat chocola in mijn tas, trek de schoentjes aan, zorg dat alles geplast, gepoept en vers geluierd is. En dan? Dan zet ik ze in de auto. Hoppa. Gordeltje om, deurtjes dicht. Ik kruip voorin, zonnebril op, Sleutel in het contact, lekker cd’tje erin en… rijden maar.

Na een minuut of 10 valt het gespuis in slaap. Altijd. Moe of niet moe. Dat hebben ze van hun moeder. Ik val ook altijd in slaap in de auto. Behalve als ik zelf rij.

Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel, zie ze vredig slapen. Ik voer de ultieme test uit: ‘kijk Aline, een paard!’ Geen reactie? Mooi. Dan vis ik mijn chocola uit mijn tas, zoek een stuk snelweg op, zet het cd’tje wat harder en.. cruisen maar. Het liefst in het zonnetje. Heerlijk vind ik dat, autorijden. Tijd om mijn gedachtes te ordenen, op mijn gemak naar muziek te luisteren, of, en dat gebeurd steeds vaker, ik zet een nieuwszender op zodat ik weer eens een beetje bij ben. Want een krant lezen op deze dagen?? Haha. ha. Hahahaha.

Na een uurtje ben ik dan weer thuis. Herboren. Als de kinderen nog slapen, ga ik heerlijk voor mijn eigen huis op mijn telefoon een beetje internetten. Je moet ze natuurlijk nooit wakker maken. Nooit.

De kinderen zijn een stuk vrolijker na een dutje. Missie geslaagd.

Ik klik de gordels los als mijn peuter opmerkt ‘jij ruikt naar sjoklaa. Ik wil ook sjoklaa. Waarom heb ik geen sjoklaa? Maaaahaaaaaammm!! IK WIL OOHOOK!’

Juist. Daar begint het gedonder weer. Dus voortaan: eerst even wat water drinken, dán pas uit de gordels.