Mijn dochter gaat naar de Peuterspeelzaal. Als zij 3 jaar en 9 maanden is wordt er, als wij dat willen, een peuter cito afgenomen.
Er zijn veel meningen over het al dan niet testen van kinderen. Kinderen worden vergeleken met worteltjes: niet steeds uit de grond trekken (toetsen) om te kijken hoever het al groeit.
Tja. Daar is iets voor te zeggen. Kinderen leren vanuit een intrinsieke motivatie, ook een veelgehoorde opmerking. Maar waar vaak niet aan wordt gedacht, is dat het toetsen niet is om een kind te pesten. Evenmin wordt er getoetst om te kijken of de leraar het wel goed uitgelegd heeft. Een toets in het algemeen wordt afgenomen om te kijken of het kind wel bij is.
‘Ja, máár’, zo zeggen de tegenstanders, ‘dat maakt niet uit want een kind is goed zoals het is. Het werkt demotiverend om te zien dat je slechter scoort en dat is niet wat je wil.’ Klopt helemaal, dat is niet wat je wil. Maar wat je wél wil, is op tijd zien of er hiaten ontstaan of niet. Als een kind uitschiet, zowel naar boven als naar beneden, is dat erg fijn om te weten, júist om het kind te geven wat het nodig is. Dit kan extra uitdaging zijn, of extra hulp. In die zin zijn toetsuitslagen voor de leraar (en ik spreek uit ervaring) een goed handvat om het beste uit het kind naar boven te halen. Natuurlijk kun je dat ook zien zonder toets, maar vergis je niet: je ziet niet altijd wat er beklijft of niet.
Ik heb zelf moeite met rekenen. Dit had ik als kind al. Mijn leraar streepte met gemak rijtjes sommen weg, want Kim vond dat zo lastig. In plaats daarvan mocht ik een opstel schrijven. Gevolg: taalkant is goed ontwikkeld, maar rekenen… natuurlijk dat is echt wel op niveau, ik kan goed rekenen. Maar de tafels zitten er niet goed in. Zelfs niet na al die jaren voor de klas. Als ik een taalles moest geven, nam dit minder tijd om voor te bereiden in beslag, dan rekenen. Dat komt ook niet meer goed.
Als mijn toetsresultaten destijds goed geïnterpreteerd werden, dan had ik bijles kunnen krijgen, waardoor dat rekenen wel bijgetrokken was. Want dat bijles werkt, dat is inmiddels wel bewezen.
Mijn meiske gaat die peutercito straks maken. Niet om te pochen, niet om haar naar beneden te halen, maar om te kijken of er opvallende uitschieters zijn.
Ik snap dat sommige mensen niet zo happig zijn op toetsen, maar bedenk dan ook: wees blij dat we de mogelijkheid hebben.
Wat jij? Ben je voor of tegen toetsen? En waarom? Geef gerust je mening 🙂