Ik kook vaak en ik kook graag. Meestal als ik een recept lees, dan verander ik daar meteen van alles aan.
De stoere man wilde (kuch) ook eens echt iets gezonds maken.
Hij vond een recept voor een Rucula-stamppotje. Nou ja, gewaagd, maar kan best lekker zijn.
Ik verzocht hem of hij de geitenkaas kon vervangen door iets anders. Blokjes van Appetina Feta ofzo, want ik hou niet zo van geitenkaas.

Lief besloot het recept naar zijn hand te zetten.
Hij kookte, stampte, prakte en sneed.

Ik nam een hap…

En ik vond het zo zielig.
Ik bedoel, hij heeft serieus een kookpoging gedaan. Dat moet je ten alle tijde belonen. Dus ik at braaf verder.

Al zat er i.p.v. rucula, sla melange doorheen.
Al waren de verhoudingen totaal uit proporties.
Er zat zelfs SCHAPENkaas in.
Er is slechts één kaassoort dat ik erger vind, dan geitenkaas… juist. schapenkaas.
Helemaal door alles heen gesmolten natuurlijk.

Toen gebeurde het. De aller eerste keer in mijn leven….
dat ik…

veelvraat….

mijn eten niet binnen kon houden.
Het is me nooit eerder overkomen mensen, maar ik werd echt héél erg misselijk.

Ik bedoel. Slamelange-stamppot come on…