Laatst was Lief even aan het Youtuben, hij kwam een alleraardigst deuntje tegen van Disney: The Main street electrical Parade. Vanaf het moment dat ik dat muziekje voor het eerst hoorde, wist ik, dat dat een van de mooiste deuntjes was die ik zou horen.
Ik was met Mams in Euro Disney. We stonden te wachten. Het was best koud. Ik voelde hoe mijn moeder me vastpakte. Toen begon het. Eerst die stem, ik voelde hoe mama me kneep, zo van ‘het gaat beginnen’. Vlak daarna zagen we de parade, zo mooi, zo sprookjesachtig, prachtig. Even was ik niet meer die puber van amper 15. Ik kroop lekker tegen mn moeder aan, ze wiegde me. Alsof ik een klein kind was, maar wat kon t me schelen. Het was een mooi moment.
Jaren hebben we gezocht naar dat deuntje. Met de komst van internet vonden we ook ‘ons’ deuntje terug. De eerste keer dat ik mama het deuntje liet horen, kreeg ze tranen in dr ogen. Ik ook.
Nu nog meer, is dit een heel bijzonder deuntje geworden. Iedere keer als ik het hoor, voel ik haar armen weer om me heen. Zo warm en veilig.