Ik zag hem al een tijdje liggen, bij de Appie op de hoek.

Komt een vrouw bij de dokter is het schaamteloze verslag van een man die in de bloei van zijn leven de terminale ziekte van zijn vrouw beleeft. Rauw, ontroerend, en steeds met humor. Een stijl die net als de diagnose als een mokerslag aankomt.

Komt een vrouw bij de dokter laat zien hoe je óók ziek kunt zijn. Tegelijkertijd is het een ode aan de liefde.

KLUUN

En het boek hééft me geraakt.. Heb er in totaal twee keer 3 uur aan gezeten, en toe, was het uit. Tranen met tuiten, zat ik smorgens om half 9 op de bank te janken. Shit, is de nacht al voorbij? Damn! Ik zou alleen een bakje thee drinken en weer gaan slapen, dacht ik om 4 uur. Na de thee nog één hoofdstukje, dacht ik. no way.

Stijn gaat vreemd bij het leven, terwijl zijn vrouw dood ligt te gaan. Ik weet niet wat ik er van moet denken. Woede: hoe kun je? Meelij: wat een wanhoop, en respect…. Want hoe hij met deze situatie om gaat, dat doen een hoop anderen hem niet na.
Kluun heeft me geraakt, en zit steeds op zijn weblog te lezen. Tis net of ik hem nu heel goed ken…