Bloemenfreak als ik ben, kan het wel eens zo zijn dat er in een week zo’n 3 keer naar de bloemist gewandeld wordt. Niet echt wandelen hoor, vanuit huis. Daag. Staat er ‘sportief’ op mn voorhoofd? Nee. Volgens mij niet. Dus ik parkeer de auto en wandel dán naar de bloemist. toch wel 50 meter. Dat u het even weet.

De bloemenmeneer is een kennis van me dus het komt nog wel eens voor dat ik zomaar gematst wordt. En daar houdt Kimske van, gematst worden. Dit heeft als resultaat dat ik nóg vaker bij die man sta, dus wie heeft hier nu voordeel.
Goed dan thuis. Meestal kies ik voor bosjes bloemen, geen boeketten. Dan kan ik fijn zelf decoreren.
Thuis speelt zich dan het ritueel der vazen af. Nauwkeurig wordt gekeken welke vaas deze keer aan de beurt is, of dit wel goed past bij de andere dienstdoende vazen, of dat ik toch een vaas van de reservebank af moet halen.
Zorgvuldig worden de bloemetjes geknipt of gesneden en geschikt. Tijdens het knippen gaat dat dan wel eens mis. AU. Niet in mn vinger hoor, maar soms knip ik pardoes een bloempje van een steeltje. Meestal het geval bij Freesia’s en Asters. Waar meerdere bloemen aan een stengel zitten waardoor het kwaad snel geschied is.
Dat bloemetje is natuurlijk te klein voor in de vaas. Maar weggooien, das zonde. Dus kocht Kimske, speciaal voor dat soort martel-gelegenheden, een minivaas met 3 openingen. Voor korte bloempjes. Maar dat vaasje is té leuk mensen, dus Kimske koopt standaard 3 Gerbera’s ofzo voor in dat koddige vaasje. Doel gemist dus, dat vaasje. Zit nog steeds met mishandelde, te kleine bloemetjes die ik niet weg wil gooien want zonde.
Daarom, staat er bijna standaard een glaasje in de keuken. Dan kan ik er tijdens het koken nog van genieten.