Eindelijk heb ik die! Ja! Als kind was ik er al verzot op, kon het niet uitstaan als een stukje fout ging en dan smeet ik alles door de kamer. Rustgevend vond ik het altijd en mijn handen jeuken nog steeds. Op het moment dat ik dit schrijf, vraag ik me af of lief dit wel weet. Deze ‘hobby’. Wat mis ik het. Want ja, nu ben ik groot en alleen kinderen en oude mensjes doen dit. Maar Kimske kan de rust die mij dit geeft wel gebruiken. Ik vind legpuzzels nu eenmaal leuk. En kan mij t schelen wat men daarvan zou vinden. Dat is ook niet de reden dat ik dat soort leuke dingen niet meer doe.
Als we straks wat groter wonen heb ik weer ruimte voor alle creatieve uitspattingen zoals schilderen en boetseren, wat een even rustgevend effect op me heeft.
Voor de legpuzzels die ik leuk vind heb ik een enorm houten plaat nodig en ruimte om die veilig van de poeskes af, op te bergen. En dat kan dus nog niet dus ik legde me er bij neer. En dan nog, ik heb wel een dóel nodig he. Vroeger had ik een gewillig slachtoffer: Opa. Opa hing alles tot in den treure op. Maar nu.. ik ga t echt niet aan mijn eigen muur hangen.
Tot…ik een ander werkje vond. Vond ik als kind ook leuk en dat smeet ik ook door de kamer als het niet lukte. Maar een doel.. Net als bij legpuzzels vraag ik me dan af wat ik er mee aan moet.
Maar juf is nu juf he. Een kwestie van tijd voor ik mijn eigen klasje heb. Dus die kan versierd worden. Wedden dat ik een mooi plekje kan vinden? Morgen maar even langs de speelgoedwinkel.
‘Is het een kadootje mevrouw?’
‘Eh nee…’
Jaaah me loves ministeck too! Ik herinner me nog een heeeeel groot paardenhoofd wat ik daar ooit eens van gemaakt heb, geen idee waar het gebleven is btw! En huisjes bouwen van lego voor dat konijnenlegopoppetje 😀
Those were the good times… zucht… Alles wat ik nu maak moet ook echt ergens op lijken en verkoopbaar zijn 🙁
ik weet nog wel dat ik op school dat als cadeau van sinterklaas kreeg….een doos van bijna een meter bij 50 cm met ministeck.
wat heb ik dat veel gedaan zeg!
heerlijk alle voorbeeldjes doen uit het boekje.
Alleen de voorbeelden waarbij je 4 platen aan elkaar moest leggen om het totaalplaatje te maken, vond ik wel een erg grote klus….
Oh ik heb mij daar dus nooit me kunnen vermaken, net als de puzzels. Te weinig rust in mijn lijf denk ik. Alhoewel…ik lag uren te lezen en tekenen en kleuren dat kon ik wel.
Maar heel veel plezier.
Fijne maandag, Elise
Leuk!
Heb net een legpuzzeltje van 100 stukjes met zoon zitten maken, van een Brachiosaurus. Zo kom ik vanzelf weer aan mijn trekken. Heb dochter al meerdere keren Ministeck aangeraden bij de Intertoys, maar tot nog toe tevergeefs. Strijkkralen al eens geprobeer ;-)?
Ach gosh, dat vond ik vroeger ook zo leuk!
Vooral het willekeurig passen van alle stukjes, weten dat het niet gaat passen en stiekem toch doordrukken. Heerlijk!