Lieve mama,
Elke dag voel ik de kou,
vraag vaak hardop ‘waar ben je nou?’
Maar tot mijn grote verdriet, krijg ik steeds het antwoord maar niet.
Ik moet doorgaan, ik zal doorgaan, maar lieve mama, zal je, als mijn tijd daar is, weer naast me staan?
Zonder jou is mijn leven veranderd voor altijd. Nog steeds wil ik even een bakkie komen doen, als ik langs je huisje rijd. Maar je huis is jouw huisje niet meer, geen ouderlijk huis, dat doet veel zeer.
Mama, ik zou zo graag, nog een keer als dat mag, met je praten en knuffelen, genieten van je lach. Het is een schrale troost dat jij verlost bent van alle pijn. Maar zonder jou voel ik me nietig en heel klein. Ik mis jouw liefde iedere dag, ieder uur. Moeder en dochter, geen liefde is zó puur.
Ik weet niet zo goed wat te typen.
Daarom deze tekst die ik zo wondermooi vind.
Those we loved don’t go away.
They walk beside us every day.
Unseen, unheared, but always near.
Still loved, still missed, still very dear.
sterkte.
Oh Kimske je schrijft wat ik voel, al 10 jaar roep ik dit…
Elise
Dit is wat de zus van mijn vriendin bij haar afscheid heeft geschreven:
Het is niet het leven dat jullie verbindt, maar de liefde.
Mooi Kim, dat je dit zo op kunt schrijven. Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar kan me voorstellen hoe je je voelt. Niet vergeten dat de zon schijnt vandaag he 🙂
Lieve Kimske, tranen in mijn ogen..je weet wel waarom.
En wat ik nu ga schrijven, klinkt wellicht heel zweverig maar ik voel wel dat ze bij mij is. Ze hield vreselijk van Simply Red en vroeger hoorde ik dat NOOIT op de radio. Nu des te meer. En iedere keer voel ik dat ze er is. Alsof ik het MOET horen nu van haar. Soms tranen met tuiten, soms word ik gewoon warm van binnen. Of die keren dat ik bed lig en haar ineens ruik. En ik ging half jaar na haar overlijden naar een medium en die zei heel serieus: je moeder stopt je vaak in bed, wellicht kun jij dat ruiken?! Ik dacht dat ik van m’n geloof viel want ik zei al zovaak tegen manlief dat de slaapkamer soms naar haar rook. Tjonge jonge, wat gun ik jou dat ook, gewoon merken dat ze er wel nog is. Maar voor nu: dikke knuf want het doet gewoon pijn. En is niet eerlijk.
KNUF