Van kinderen is bekend, dat als ze met anderen omgaan, ze ineens nieuwe woorden leren.
Sinds mijn lief zijn eigen bedrijfje heeft, komt ie nogal eens ergens.

Vandaag stond ik te koken en had een mes nodig. Ik vroeg aan lief of hij even een mes wilde afwassen, er waren geen schone. Begint de schat af te wassen. Eerst de glazen, bekers, borden…. en ik maar wachten. Ik vroeg of hij misschien voor één keer een mes voorrang wilde geven. Bij wijze van hoge uitzondering.

Lief deed dat, de enorme schat.

Vervolgens bakte ik mijn hamburgertjes en smeerde broodjes. Ik gaf aan dat we konden eten. Lief dacht van niet.

‘Maar je hebt de broodjes nog niet warm gemaakt, Doorndoosje!‘ Pardon? Doorndoosje? Waar kwam dat ineens vandaan? Hoezo, Doorndoosje? Ik vroeg lief waar hij t had gehoord. Hij wist t zelf niet meer… ’t Zijn soms net kinderen…