Had ik al eens geschreven over Robin Raven met zijn grandioze boek ‘De vloek van Pak’, vandaag had ik toch wel een primeurtje.
Zat ik een beetje te studeren op school ( wat al vrij zeldzaam is, kun je nagaan), komt de immers goedlachse Robin een kamer uit.
“Yooo Kimmeke’ roept hij, wat pijnlijk is. Een friese man verstond ooit ipv kimske ‘kimskut.nl’, en deze man, denkt aan kimmeke. Ik ben er nog niet uit wat erger is.

Ineens schuift hij een boek onder mijn neus.
Zijn nieuwe boek!

Hoera! Mijn gebeden zijn verhoord, een nieuwe pageturner! yeaaaah!
Helaas verdween het boek ook weer terug de tas in, wat mij zowat een hartverlamming bezorgde. Een stemmetje in mijn hoofd zei namelijk ‘hebbuh hebbuh hebbuh, kooooopuuuuuh, mijn pinpas smeekte om genade ‘laat me toch eens met rust’ en het leed was al geschied. Weg boek. Het boek is ook nog niet te koop, wat een vreselijk moment.

Ik moet wachten. Maar wachten duurt lang, te lang.

Het is een drama.

Gelukkig hebben we al een boekenlegger, al moet ik die nog even in mijn macht zien te krijgen:

Wat gelukkig een betere foto heeft dan het vorige boek, ik moet zeggen, er zit progressie in!