Je kent het wel. Je loopt op straat, midden in de nacht, met je lief en hond.
De hele dag hoor je mensen klagen: ‘oh wat is het koud’, een paar maanden geleden mekkerde iedereen over de hitte. Een ander zeurt over de verkeerschaos, weer een ander over de katten die buiten lopen. De volgende mekkert over de treinen, of de stoplichten, hoewel dat ook verkeerschaos is.

Ik word daar echt zo moe van.
Dit allemaal vertel ik tijdens onze nachtwandeling.

‘Weet je dat jij net zo erg bent?’ zegt lief mij.
Ik snapte niet waar hij het over had, ik klaag niet over dit weer hoor!

‘Nee, maar jij klaagt over al dat geklaag’

En daar had hij een puntje…