Ik was vroeger zo’n kind, wat altijd blauw, geschaafd of bloedend thuis kwam van het buitenspelen. Overal klom ik op en in. En geregeld viel ik dan.

Mijn moeder werd er moedeloos van, de pleisters en stickers waren niet aan te slepen.
Nu heb ik net zo’n kat.
Drie weken geleden ontdekte ik dat zijn ene tandje ineens een stuk korter was dan eerst! Er zat ook een wondje aan zijn lip. Pijn had hij niet.
Vorige week ontdekte ik een litteken van zo’n 3 cm op zijn buik! Vast weer ergens in blijven hangen.
Nu zit er een kras, vanaf zijn neus tot vlak onder zijn oog.

Ik moet eerlijk zeggen, Soes is niet de fijnste kat om als andere kat tegen te komen.
Waarschijnlijk zijn al deze krassen dan ook wel verdiend.
Maar toch is poezenmama Kimske er niet helemaal gerust op!