‘Het is alweer een tijdje geleden dat ik het had over mijn vuilnisverzamelende buurman’, was wat ik gisteren dacht…

Vandaag kwam LT thuis met de mededeling dat hij een gsm gevonden heeft. Wij zoeken in ’t telefoonboekje naar nummers, zodat we de eigenaar konden bellen. Slechts één nummer in de oproepenlijst, geen nummers in het telefoonboekje, geen berichtjes.
Dat dat ene nummer maar bellen.
Horen we vlak boven ons ineens de telefoon over gaan..

Jawel, hij bleek van onze buurman… Die blijkbaar zichzelf een aantal keren gebeld heeft.

Het moet niet gekker worden in de wereld 😉

( wilde een linkje plaatsen naar betreffende weblog, maar blijkt dat blogeiland mijn logs zomaar heeft weggegooid… Vanavond even met de waybackmachine zoeken, en anders een nieuw voorstelrondje betreft onze buurman..)