Op loopafstand zit bij ons een biodynamische boerderij, met dito winkeltje. Een lief, klein, ouderwets winkeltje. Deze mensen stellen groentepakketten samen met groente die op eigen land geteeld zijn. heel milieubewust dus. Dat wilde ik weleens proberen en zo vroeg ik een proefabonnement aan. Vandaag werd ik wakker en ik was gewoon een beetje gespannen: vandaag mocht ik mijn eerste groentetas halen.

Het leuke is, dat je zelf niet weet wat erin zit. Op die manier probeer je nog eens wat nieuws en wordt je kooktechnisch uitgedaagd.

Nu zou het koddig zijn als ik dit milieubewuste initiatief af zou halen met de auto, maar dat deed ik niet.

Ik knoopte dochter in de draagdoek en wandelde het stukje.

In mijn  eerste groentetas zitten een paar uitdagingen.

Er zaten tot mijn grote verbazing fijne asperges in, maar ook sla  (kropsla en lollo biondo). Met deze twee weet ik wel raad!

Er zat echter ook rabarber bij. Houden wij daarvan? Hoe smaakt rabarber? Ik ken dat niet…

Naast rabarber, trof ik drie grote rode bieten aan. Nu kan ik een klein beetje biet in de salade wel waarderen, maar manlief niet.  een klein beetje is iets minder dan drie grote. Dus ook hier ligt een uitdaging.

Ik ben al aan het struinen naar recepten. Met die bieten komt het goed, maar de rabarber? Ik weet niet hoe dat smaakt. Het schijnt, dat het nogal zoet is. Het is lastig om iets te maken als je niet weet hoe het hoofdingrediënt smaakt, dus ik denk dat ik even een receptje van internet pluk. Waarschijnlijk bij collegablogger Annemieke.

Wordt vervolgd!