Vroegah (ja daar begint het al, inderdaad: Kimske beseft dat ze ouder wordt!) vond ik het nooit zo leuk als men mij jonger schatte dan ik was. Dan was het ‘je bent nog zo jong’ en dan wilde ik altijd tieren dat ik heus wel volwassen ben! Levenservaringen tellen? Wedden dat ik win? GHA! Wat nou jong. Ik ben geen kuiken. Ik ben gewoon ehm… een badeendje.
Nu heeft Kimske een nieuwe baan (Hurray!) en bij het sollicitatiegesprek werd gevraagd waarom ik op mijn leeftijd nog steeds een inval baan had. Omdat ik net pas juf ben? Omdat ik eerst ‘even’ Pedagogiek deed? maar ok. ‘Op jouw leeftijd’ ja kinders, die kwam binnen. zei ik kinders? Zie je! Ik word gewoon echt oud!(ik hoop nog véééééél ouder te worden, ooit. Over een jaar of 50 60 maar nu nog niet.

Er is, stiekem iets veranderd. mensen van 64 vind ik écht niet oud! En mensen van 53 zijn píepjong nog! Daar dacht ik, zeg ongeveer 8 jaar geleden, nog anders over.

Maar het grootste bewijs kwam gisteren. Een (toen nog) collega vroeg hoe oud ik was. ‘Bijna 27’ antwoordde ik, waarop ze zei: ‘echt? meid je ziet er zo jong uit!’ Normaal spoot het stoom dan uit mijn oren want ik wilde vooral niet nog jonger eruit zien dan ik was, want stel dat men denkt dat ik m’n rijbewijs nog niet mag hebben. Klein traumaatje van een paar jaar terug, toen ik 20 was en mezelf moest legitimeren om sigaretten voor mijn Opa te kopen. maar nu maakte mn hart een sprongetje en zei ik: ‘oh echt? Dank je!’ En das het bewijs mensen… Het moment dat je het leuk vindt dat mensen je jonger eruit vinden zien, is hét teken: het verval is begonnen. En ja, dat is best pijnlijk. Ik kruip nu wel errug fanatiek naar de 30. Maar aan de andere kant, wat is leeftijd? Alle broers en zussen van mijn opa werden ouder dan 105, mijn opa ‘slechts’ 84. Mijn moeder is nu precies 8 maanden geleden overleden. 53. 53 Mensen!!!! Das jong. Das echt heel erg jong. Maar toen een leerling me zei: ‘oh ja, maar dan gaan mensen ook dood, als ze zelfs al 50 zijn geweest’ dacht ik: tis maar net hoe je t bekijkt. In zijn ogen is 53 inderdaad errug oud. maar in die van mij en mijn moeder, niet. Maar als mijn kat, stel, 23 wordt, dan is het ‘wow wat issie oud geworden!’ En iemand van 40 die nog maar een half jaar heeft, ja, die vind 53 ws. ook een onbereikbare leeftijd.
Leeftijd, tis een raar iets.

Bizar he!

*Haalt nog een potje haarverf* *Ook maar potje gezichtscreme extra*

Zie ik daar rimpeltjes bij mijn ogen??!?! JAAAAAAAARGHHH!