De laatste post van vorig jaar:

T ka vriezen…
Maar t kan ook dooien.

Laat mij u even op de hoogte stellen van mijn afgelopen weekje:

– Baan gekregen in Weesp, min. 3 dgn per week, groep 8.
– Stage afgetekend
– Auto gekocht ( ivm. werk)

En last but definitly not least:
– met kerst een aanzoek van mijn lief mogen ontvangen! WOE! ( en ja ik zei JA!)

( De wortelkanaalbehandeling laat ik even achterwege, ik wil de feestelijke sfeer graag behouden!)
—————————–

Inmiddels heb ik tweemaal een andere baan gekregen, bij de laatste hoop ik heeeeeel lang te blijven. Topschool, topklas, topcollega’s Kimske is blijblijblij.

Alleen het liep wat anders. De planning was 10 januari afstuderen, baan, trouwen en huis kopen.
Afstuderen is gelukt maar een half jaar te laat, baan dito en getrouwd en verhuisd staan dus nog op de planning. Dit alles omdat het meest vreselijke wat me kon overkomen, mij is overkomen:in januari 2008 is mijn allerallerliefste mamsie overleden. Onverwacht. In een week tijd afgetakeld: griepje— dood. Dood ja. Ik kan er met mijn pet niet bij. Die dag die alle dagen wat grijzer zal kleuren. Maar dat geeft niet, dat is juist mooi. Want door de grijze sluier op alle dagen, is mamsie bij mij. Mamsie hield alleen meer van rood. Dus ik noem het voortaan: de dag die al mijn dagen wat roder kleurden. Rood staat voor liefde, maar ook genoeg nare dingen zijn te associëren met rood. En dat is precies wat ik voel sinds 12 januari, DE dag. De dag dat mijn liefste mamsie ons heeft verlaten. Het is zo gemeen, zo oneerlijk.
Alweer een jaar voorbij. Mijn eerste verjaardag zonder mamsie, mijn eerste kerst en vanavond mijn eerste oud en nieuw. Ooit hadden we kerstdagen te kort (dat heb je als je ouders gescheiden zijn), nu had ik er eentje over.

Vanaf deze plek wil ik iedereen enorm bedanken die mij getroost, gesteund, geknuffeld, opgevangen hebben. Al die mensen, familie, vrienden, collega’s, vage kennissen, die steeds maar weer mijn verhalen aanhoorden. Mijn lief, mijn tantes, mijn schoonmoeder en natuurlijk vriendin Mien, wil ik extra bedanken. Wat zou ik zonder jullie moeten!

The voice. Voor mamsie. Ons liedje.

p.s: iemand die een goed medium weet toevallig??

8 thoughts on “Dank jullie wel…

  1. Hoi, helaas weet ik ook hoe het is om je moeder te moeten missen. Je bent opeens geen kind meer terwijl je dit nog zo nodig hebt.
    Met oud en nieuw heb ik het ook altijd zwaar omdat er weer een jaar voorbij is zonder haar liefde.
    Ik wens je veel sterkte vanavond en die dikke ster naast die andere zijn onze moeders die met een knipoog naar beneden kijken.
    Liefs Es

  2. hej meis…

    die ene vuurpijl die van de duizenden die de lucht in gaan.. die ene is speciaal voor je mamsie… en als ie knalt in de lucht dan weet je dat ze hem ontvangen heeft..

    meis ik wens je veel sterkte..
    dikke knuf..

    Liefs

  3. 2008 is dus top afgesloten en 2009 kan niet beter beginnen ! Gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk !

    Ik wens jullie een heel mooi, gelukkig en gezond 2009 en ik hoop nog een hele lange tijd mee te mogen lezen,

    Dikke kus van Elise

  4. Een roerig logje van jou… van het een in het ander. Het gemis van je moeder is groot, dat ik mij voorstellen… zeker in deze periode van het jaar. Maar jij bent sterk en slaat je er door heen!
    Een aanzoek…wauw! Gefeliciteerd, geniet er van!
    En last but nog least: laat 2009 jou jaar worden, voor jou en je dierbaren!

  5. allereerst hartstikke gefeliciteerd met jullie voornemen om te trouwen! 😀
    Het is alleen erg jammer dat je ouders dit niet meer mogen meemaken (en dat druk ik nog zachtjes uit). Het leven is hard. Erg hard. 🙁

  6. Ehm, lieve allemaal: we waren vorig jaar al verloofd, dat was een berichtje van vorig jaar, waar ik op terugblik.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*
*
Website