En zo geschiedde het, dat wij Poes M. buiten hebben gelaten..
Al zeer lang dachten we dat ze een buitenkat was, en ze werd er niet gelukkiger op binnen. Zeker na de komst van poes soes werd dit alleen maar erger. Constant naar buiten kijken, janken voor de deur, niet meer van het balkon afwillen, en als we haar er af tilden, kon je gegarandeerd naar de eerste hulp 😉

Dus vandaag was het moment daar: deuren open, en zien wat Poes M. zou doen.

Ze rook de buitenlucht, en fier schoot het staartje omhoog…
We lopen nu geregeld buiten, en dan zien we haar lopen.
Eerlijk is eerlijk, zo gelukkig hebben we haar lang niet meer gezien…

Eigenlijk wil ik mijn katten niet naar buiten laten, wat als ze niet meer terugkomen??
Maar als je een asielkat hebt, die graag buiten is, moet je haar dan binnenhouden?

Dit dilemma hadden wij al een tijdje…

We hopen wel dat ze snel weer even langs komt.. eh.. briepen 😉