Stel he, stel. Je hebt ouderavond. En net die avond moet lief werken tot diep in de nacht, omdat hij achter de site van amerikakiest.nl zit.
Stel dat je dan afgepeigerd thuiskomt en denkt: moet de hond nog uit. Je gaat gemaakt vrolijk de hond uitlaten. Maar…. de hond in kwestie gaat niet mee. Waar hij dus mee lijkt te zeggen: ‘ik heb al gepoept’. Nu hoef je geen geleerde te zijn om te weten: wat er al uit is, hoef er niet nog eens uit.

Je gaat wat drinken, biedt de hond nog éénmaal een rondje aan en hij weigert weer. Dan denk je oke. Mijn avond. Het is al 22.30 maar dat mag de pret niet drukken. Uitgebreid ga je douchen, zeker een half uur. Beetje scrubben, maskertje, de vrouwen weten wat ik bedoel.
Na je douche smeer je jezelf weldadig in met zwitsal grote mensen olie. Je maakt een paar kaassouflétjes warm, schenkt een wijntje in, zet je bed omhoog (lang leve Auping) en je wilt gaan liggen. Net als je je voetjes uit je poezelige sloffies haalt en in bed stapt, begint diezelfde hond een beetje te piepen. Je negeert het en je gaat liggen. Oh oh oh wat lig ik hier lekker welverdiend te chillen. Poe hee. En het gepiep gaat over….. in gejank. Heel zielig staat je hond bij de voordeur te kijken naar zijn riem.
Je ziet de riem en je krijgt moordneigingen met diezelfde riem, maar als je in de kraaloogjes van je hond kijkt, is al het leed vergeten. Hij zal wel alleen een plasje moeten dus even snel een tokkiebroek over je flanellen pyama heen, sloffen aan, niemand die je ziet dus hop laat die handdoek maar even om het haar zitten. Je lijnt de hond aan, die na zijn plasje enorm begon te draaien met zijn kont. Inmiddels herinner je je: ‘wat er uit is, hoeft niet alles te zijn. Er kan altijd nog wat zitten’. Je weet ook dat je hondlief erg goed hebt opgevoed en alleen zijn darmen ledigt op een grasveldje. En daar loop je dan. Harstikke donker, geen kip op straat dus wie ziet me.
Nou er bleken meer mensen op dat tijdstip met de hond te lopen.
ja mensen ik liep voor lul. Ik heb oudhollandse handdoekjes en ik heb sloffen met polkadots, mijn tokkiebroek is knalroze, enfin, kijkt u zelf maar:


Wat? Ik zie er niet uit? Het was koud, ik was afgeschminkt en ik was moe. Na twee lange ouderavonden. Dus. Bovendien was het koud.

Maar hee, alles voor het hondje.
De wijn smaakte nog beter trouwens.