Ik kijk naar mijn jongste. Eindelijk slaapt ze. De hele nacht heeft ze gespookt. Ze ligt lekker in haar ledikantje, mijn jongste dochter. We sluipen naar beneden. En nu? Aangezien ik een zombie ben na vannacht, maak ik het mezelf makkelijk. Oudste mag lekker tv kijken en ik hang wat op de bank. Ik kijk naar mijn oudste dochter. Een blokje chocola en midden op de dag tv kijken. Waar je blij mee kunt zijn. Heerlijk. Ze kruipt weg onder een dekentje en ik…

Ik nestel me naast haar met mijn laptop en begin een beetje te bloggen. De datum van vandaag, slik. Hoe kan ik nou bloggen over alles wat ik in mijn hoofd heb zitten? Dat moet maar even wachten.

Vandaag is mijn moeder al 7 jaar overleden. Ze was 53 en drie dagen later zou ze 54 worden. Een groot feest wilde ze. Geboren in 1954 en ze werd 54! Feestje waardig, zo vond zij. Zo sprak zij, een week voor haar dood. We zagen het totaal niet aankomen maar toch… hoe een griepje je fataal kan worden als je je leven lang gerookt hebt.

Wat kan ik er over zeggen? Ik heb alles wel geschreven de afgelopen jaren, het had een aparte categorie op mijn blog:

Rouw op mijn dakje

Ik ben leeg. Ik mis haar enorm, maar heb niets meer te schrijven.

Als de jongste straks wakker wordt, kopen we een mooi bloemstukje voor haar. Met Freesia’s. Ik steek vanavond een kaarsje aan en over drie dagen? Dan eten wij een Moorkop. Want haar verjaardag zal áltijd gevierd worden.