We starten vandaag liggend
Kijk. Altijd goed. Liggend je Yogales starten is altijd +100. Ik vlij mezelf neer op mijn matje en laat de stem van mijn ‘Yogajuf’ mij in een meditatieve staat brengen. ‘Adem in… adem uit. Voel je lichaam ontspannen. Je lichaam is je huis’
Inderdaad. Mijn lichaam is mijn huis. Ja. Daar woon ik. Ik wil helemaal niet groter wonen. Klein wonen is prí-ma. Niets meer aan veranderen. Klein=fijn. Het begrip ’tweekapper’ krijgt overigens een heel andere lading zo. Om maar niet te spreken over een rijtjeshuis.
Verdomme Kim, Fooocus! Yoga-matje-liggen-ogen dicht- ademen.
Na de meditatie volgen wat buikspieroefeningen. Zodoende rol ik mijn huis heen en weer over de grond.
Opeens lag ik met mijn voorhoofd in mijn voetzolen
Na wat balansoefeningen, waarbij ik steeds omval, worden er oefeningen gedaan die enige lenigheid vergen. Ik blijk best lenig en zo lig ik in no time met mijn voorhoofd ín mijn voetzolen, waarbij mijn armen onder mijn benen door liggen. Dit bleef niet onopgemerkt door mijn buurvrouw, die zei dat ze dat knap vond. Ik ben met gym behoorlijk gepest en wist me serieus geen raad met een compliment over een lichamelijk iets. Raakte ik zomaar weer uit balans.
Dat hele Yoga, ik hou ervan. Een tikkie zweverig, maar niet té. Je lichaam rekken en strekken en bovenal; je grenzen onderzoeken en verleggen. Ik heb er veel baat bij zowel fysiek als mentaal.
We rekken en strekken nog wat verder en ik voel mij van elastiek.
Dan mag je je nu klaarmaken voor de eind ontspanning
Waren de woorden van mijn Yogajuf.
Stilte vulde de ruimte.
Ik kijk de hele dag al uit naar deze woorden
zei ik per ongeluk hardop. ‘Dat meen je niet’ zei mijn andere buurvrouw.
Ik dacht terug aan mijn dag met een hele zielige en zieke peuter en een dreumes waarbij vier(!!!) tanden nog steeds net niet door zijn.
“oh jawel hoor! ‘ zei ik en ik ging er eens goed voor liggen.
Met mijn huis op het matje.