Echt. Wat een ellende. Dat hilarisch. Ineens gebruikt iedereen dat woord, te pas en te onpas. Het valt mij wel vaker op, ergens hoor je een woord en ineens, als een soort tsunami, lalt iedereen mee. Vre_se_lijk.
Het was eerst zo met het woordje oke. Maar dan niet oke als in O.K, maar als in Ooooooohkeeeeeeeej.
‘Ik ga even afwassen’
antwoord: ooohkeeeeej
Met zo’n verbaasde toon. Het is eigenlijk de vervanger van Aha of ahzo. Dat oooohkeeeeeej.

En nu hebben we dus hilarisch. Een Hiláárische show. Een hiláárisch idee en ga zo maar door.

Ik vind het allemaal niet zo hilarisch. En als ik het per ongeluk toch zeg, waarschuw me even, oooohkeeeej? Ohnee, oooooohkeeeej betekent eigenlijk geen oke meer. Das waar ook. Hilarisch man.