Ik zeg altijd maar zo: ik heb liever dat iemand me eerlijk zegt dat ik uit mn mond ruik, dan dat ik er zelf achterkom, nadat ik vele mensen gesproken heb. Zelf ben ik daar dus altijd eerlijk in. Discreet, maar direct. Nicht M. U weet wel, die van de Wibra is blijkbaar ook heel eerlijk. Iets minder discreet. Zo zat ik op een verhaardag.. Kijk dat gaat dus altijd mis he. Ik tik altijd de H in plaats van de J. Goed. verJaardag dus. Samen met nicht M. op de bank. Ze boog een stukje voorover en sprak zachtjes ‘er zit een zwart dingetje tussen je tanden’. Ik bedankte nicht M en met mijn kopje voor mijn mond probeerde ik het stukje te verwijderen. Niemand had het in de gaten. Totdat nicht M. zichzelf omdraaide en haar buurvrouw op luide toon (zodat de rest het ook hoorde) op de hoogte bracht van hetgeen zich voordeed ‘Ach, let maar niet op haar, ze heeft een zwart stukje tussen haar tanden…!’ Daar zit je dan met je goed fatsoen. Met je tong onder je bovenlip zodat je je meest intelligente blik toont, terwijl iedereen naar je kijkt.

Dank je wel nicht M. Hartelijk dank. Ik zal het niet snel vergeten.

4 thoughts on “Het zwarte stukje.

  1. Ik ben ook zo iemand die iedereen wijst op stipjes, stukjes, plukjes in het gezicht… Anders blijf ik er naar staren en dan kom ik ook niet bepaald intelligent over!

  2. Hahha, ik wijs je er ook op hoor .. zou dat zelf ook gvraag willen haha maar idd discreet en neit hardop

    groetjes elise

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*
*
Website