Lief doet ’s morgens de hond. Altijd. Ik doe de was. Altijd.
Vanmorgen vroeg lief wie de hond uit ging laten. Kimske was totaal verward, uiteraard. Kimske ging even douchen en bij terugkomst trof zijn aan, op het bed: de vent die sokken aan het rollen is. Ik keek er vreemd naar. Lief sprak dat het nu toch écht nodig was de eikel. Ik keek hem raar aan. ‘Het is zondag man! Ik doe altijd op zondag alle wasklusjes! Hou je bij je eigen taken, zwansch!’ Maar voordat ik dat uit mijn keel gooide, bedacht ik me iets. We hebben nooit afspraken gemaakt over chancing taken. Dat houdt in, dat als lief míjn taak gaat doen, ik daar niets terug voor hoef te doen! HA!

Ik ging op bed zitten en toen viel mij iets op: een hoge stapel sokken ín mijn mandje voor onderbroekjes enzo. Vooral enzo. Ik ben geen oma mensen, nee nee. Ik kreeg het een beetje benauwd. De vent was mijn systeem door de war aan het gooien. Ik wilde iets zeggen maar kon alleen maar zo hoog piepen dat alleen de honden het verstonden. ‘Een onderbroekjes enzo mandje is een onderbroekjes enzo mandje. En een onderbroekjes enzo mandje moet dat ook blijven want anders is het geen onderbroekjes enzo mandje meer en wat heb je aan een onderbroekjes enzo mandje als het geen onderbroekjes enzo mandje is! Vroeg ik lief, die me raadselachtig aankeek.

Zo. Dat is eruit. Tuurlijk snapte de vent het niet want das vrouwenlogica en zoals het woord het al zeg, VROUWENlogica. Te hoog gegrepen voor mannen dus.

Lief legde mij uit waarom de sokken in mijn onderbroekjes enzo mandje lagen.

Dames, hou u vast, daar komt ie:

‘Jaaaah hallo! Maar dat zijn jóuw sokken! Ik rol nu míjn sokken’

…….

Nu gaat Kimske straks strijken en ik ben denk ik heel snel klaar. Zeker de helft hoef ik niet te strijken, dat doet ie dan ook zelf maar. HA.