tja. Lief en ik gaan dus trouwen. En lief en ik hebben onofficieel een datumpje: 1-9-9. Want 9-9-9 is zooooo burgelijk.
Helemaal vol watten en uberverliefd viel ik in slaap. Vlak voor ik vanmorgen wakker werd, droomde ik hoe lief opbiechte hoe hij al járen vreemd ging. In die droom werd ik megaboos en de droom eindigde dat ik in slaao viel. En toen werd ik wakker. Echt vlák daarna. Het gesprek dat volgde:
Lief: ‘hoi schatje!’
Ik: ‘Ach man hou je kop’
Lief:’wat heb ik gedaan?’
Ik: ’tuurlijk meneer weet van niets’
Lief: ‘nee.. echt niet’
Ik: ‘was het lekker met die en die?’
Lief: *keek alleen heel vreemd*
Ik: *vluchtig een ‘kus’geven, liep benend de kamer uit en riep dat ‘we het daar vanavond eens flink over gaan hebben. Dat ranzige gedrag van de vent’
Lief: ‘alsof jij nooit een poepje laat’
Ik: ‘Ach man daar gáát het nu niet over. Maar ik spreek je later!’ En ik knalde de deur dicht.

Eenmaal wakker en op mijn werk, besefte ik hoe of wat. Ja das een beetje laat en diep van binnen wíst ik het ook wel, vandaar toch een kusje. Maar ik was zó boos. Ik kon gewoon even niet lief doen.
Dus ontving lief vanmiddag het volgende smsje:
‘sorry mop, sloeg nergens op, leg t later wel uit, hvj xjes!’
Geen reactie….

Oi. Das toch wel naar. Dus ik bellen. Lief vroeg hoe of wat en ik legde uit dat dat smsje ging over mijn gemekker vanmorgen en dat het stom was en dat ik me doodschaam enzo. En dat ik hem lief vind.
Het antwoord: ‘ach ik ben het wel gewend, jij bent altijd zo vrolijk ’s morgens.’

Dat wordt dus alsnog een pittig gesprek vanavond.. 😉