Altijd leuk als je met een logje in je hoofd loopt en dan exact hetzelfde onderwerp bij een andere blogger tegenkomt. Heel even speel je dan met de gedachte om t maar niet te publiceren, maar ach. Whatever.

Ik ben een soort junk. Het heeft iets te maken met blaadjes. Die verslind ik. Ja, ik als juf, is verslaafd aan iets met blaadjes.
Vriendlief is daar nooit zo heel erg gelukkig mee. Ik koop iedere week/maand/tweemaanden, ongeacht de prijs:
Flair, Viva, Linda., AM, Vegetarisch lekker&gezond, Kattenmanieren, Majesteit, Een roddeltje of twee, of drie, Donald Duck extra, Glossy en ik ben er nog heel veel vergeten.
Op diverse fora trachtte ik een ruilbeursje op te zetten. Kost je iedere week een poszegel, maar dan wel een tijdschrift. Maar dit lukte nooit. Ik was blijkbaar de enige junk.
Ik wil mezelf graag een abbo’tje kado doen, op een van bovenstaande bladen. Altijd iets goedkoper en ik ben altijd jaloers als de Donald Duck van lief op vrijdag in de bus ligt en voor mij niets.
Maar hoe bepaal je op welk tijdschrift je een abbo neemt. Het moet een wekelijkse zijn, gezien de Duck van Vent iedere week komt (kwak). Dan heb ik mooi het nakijken. Dus een wekelijkse. Flair of Viva, het is me om het even.
‘Nu! 15 weken viva voor maar 15 euro en dan gratisch flair’ Maar hee, zo doen we dat niet natuurlijk. Nee nee. Kimske wilt een kadóótje. Ja. Een heul mooie. Dus ik wacht af welke van de twee als eerste een mooi kado weggeeft. Ik ga voor een fatboy of een espressomachine. Heel even ging ik bijna overstag van de Linda, die een dekbedovertrekset MET EIGEN NAMEN OP KUSSEN weggaf. Maar nee toch niet. Daar zie je int donker niets van en overdag zie je op of zwart of wit altijd kattenharen.
Nu heeft viva een leukerd, een zitzak met je eigen naam. Helemaal hip! Alleen niet in mijn kleuren.

Een leesmap was ook een optie, maar daar zitten altijd maar een paar favoriete bladen in, en, ik herinner mij van vroegah, toen alles beter was, pietjes in de boekjes, GET-VER. Niet alles was dus beter vroeger.

Ik wacht dus geduldig op hét kado en dan heb ik een abbo’tje. Of twee. Of misschien wel drie.

5 thoughts on “Ik wacht op hét kado.

  1. Inderdaad….HOE HERKENBAAR! En mijn wederhelft zégt het wel niet te snappen, maar je wilt niet weten hoeveel tijdschriften hij heeft liggen. (die ik soms uit schuldgevoel voor hem meeneem, heeft het jong ook wat te lezen: Autoweek, Top Gear en nog wat van die autoshit, naast die waar ik al over schreef).

    -gaat in de tuin liggen met een stapeltje of 5-

  2. Oooo die blaadjes. die blader ik door in de supermarkt maar geld uitgeven daarnaan, neuh, zondegeld. Een leesmap dat heb ik wle gehad maar die ging soms ongelezen weer weg..

    Ik houd het wel bij boeken.

    Elise

  3. Ruilen met België?

    Hier krijg je dus geen cadeautje. Iets met wetgeving rond koppelverkoop. En dat dat dus niet mag. STOEM.

  4. Ik verstop mijn aankopen altijd bij het oud papier!
    Elke keer als ik op de trein stap, MOET ik bij de Bruna langs. En het maakt me niet uit dat ik alle tijdschriften al heb gelezen en dat het eigenlijk meer is dan ik uit wil geven aan een broodje…

  5. Knetter leest ook altijd alle bladen.

    Ik koop ze altijd in die voordeel verpakkingen.

    Allebei een abbo en dan ruilen?

    Ik wil er wel een postzegel aan wagen hoor.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*
*
Website