Nu ben ik best lui aangelegd. Ik woon een kwartier fietsen van mijn werk af, maar pak de auto en das niet alleen omdat ik zoveel schriftjes mee te slepen heb. Bewegen doe ik in mijn eigen tijd wel soms. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan is een beetje mijn motto sinds ik dat stomme ding op wielen gele vreugd voor de deur heb staan.

Maar soms, soms is zelfs Kimske met stomheid geslagen. Ook wel fijn om te weten dat je niet de opperluiaard bent eigenlijk.

Vandaag was ik bruut aan het sjoppen toen een oosterse vrouw mij aansprak. Of er een Soepermalkt was in de stad. Ik legde uit hoe je daar kon komen, voegde er aan toe dat het een heule grote AH was. De vrouw begon blij te kijken, duidelijk dat ook zo van groooooote supermarkten houdt net zoals ik. Ik begon te ratelen over emmers, strijkplanken en zelfs wasmanden. De vrouw begon een beetje te kwijlen, dacht ik. Maar het bleek later, denk ik, toch zweet te zijn. De vrouw vroeg ‘hoevair loepen’ deze AH was. Ik schatte zo’n 7 minuten, rondde het iets af naar 8-10 want de vrouw had korte beentjes.
verschrikt keek ze me aan en vroeg ‘ies er niets diegderbai dan mevouw?’
Om de noodzaak kracht bij te zetten: ‘mag oek kleinele Abbert Hain hoolr!’

NEE, dit was de meest dichtstbijzijde. Bijna had ik een lift aangeboden. Bijna. Maar ik zei dat het echt wel meeviel, die afstand. De vrouw knikte twijfelachtig en ik liep door.
Even later, terwijl ik in een sales-rekje stond te snuffelen, hoorde ik achter me:
‘mag iek taxi noe? iek naar supelmalkt. Ja iet sta bij kelkblink. Nai, lopen is te vel weg. Taxi glaag’