Lief mekkerde al een paar keer over het voer van de katten. Hij wilde ze best een keer vis geven, maar dit was te ranzig. Nu is lief wat zeverig, dus ik dacht eigenlijk dat het wel mee zou vallen.
Er zouden hele stukken herkenbaar vis in de blikken zitten. Oke. What’s the problem? Hoor ik jullie denken. Nou, wij zijn vegetariers. En vegetariers, die vinden stukken vlees/vis waarvan de afkomst herkenbaar is als zijde dier, vies. Maaaaaaaaaaaaar, alles voor de poeskes.
Lief was aan de telefoon en zo was ik een keer blikopener. Ik pakte dus een blik vis. Ik deed de blikopener in het blik en ja, ik kon niet anders zeggen, dan dat het wel enorm stonk. 4 Hongerige beesten keken mij inmiddels verlekkerd aan en daar doe je het voor.
Tot……
Ik het dekseltje van het blik afhaalde en daar….
Een OOG zag. Keek me zo recht aan!!
Al walgend bedacht ik me om vooral niet niet niet te kijken en de, lief had gelijk, vreselijk ranzige stukken vis op de tast over de bakjes te verdelen.
Net op tijd bedacht ik me dat ik liever geen ogen op mijn aanrechtblad had, dus toch maar kijken.
Alsof de walging nog niet compleet was, zag ik daar, een vissenkop!
Hij keek me aan met zijn bekkie open, alsof ik hem moest redden. Maar de kop zat los in het blik. Ik wist niet welke stukjes lijf erbij hoorden, dus ik kon hem niet helpen mensen, echt niet. Een DNA test ging me net even te ver.
Ik slaakte een gil. Lief, nog steeds aan de foon, vroeg bezorgd of ik een spin zag (ik ben echt heel heel HEEL bang voor spinnen weet je, dus lief is altijd bang dat ik dan van schrik sterf ofzo). Ik antwoordde dat het dat ranzige voer was, gatvergatvergatver! Lief meldde dat ik nu dan eindelijk wist wat hij altijd had. Ik kon hem geen ongelijk geven.
De bikkel. mijn held! Gewoon koppig voer aan die beesten geven, al een week lang, iedere dag! Hij kan zo in Heroes spelen, die vent van me.
Nadat de beesten het voedsel veroberden en ik kokhalzend aan die kop en ogen had gedacht, hing lief op.
‘ Ranzig spul he?’ Vroeg lief mij bezorgd. Ik antwoordde dat ik vooral die stukken slachtafval zo ranzig vond, lief keek mij vragend aan. ‘ Die koppen, en die lossen ogen!’ verduidelijkte ik mijzelf. Lief wist niet waar ik het over had. Hij vond alleen die moten vis ranzig. Geen kop of oog gezien.
Wat nou held! IK IK IK ben de ware held! Hij weet niet wat dat is, ranzig voer, maar ik wel! HA!
Maar ik was ook kwaad. Waarom moest dat ene blik met die kop en ogen nou weer net door mij geopend worden.
————–
Foto?
Nee he, toch maar niet. Ik heb nog 4 blikken over. Liefhebbers?
O hemel!
Dat oog staarde mij zelfs aan!
Brrrr.
O MY GOD………..
Ik ben ook jàààrenlang vegetariër geweest en ik heb nu ook nog steeds moeite met vlees enz. Ik eet het ook niet zo veel.
Wij gingen een tijd geleden met m’n pa, m’n zusje en broertje en aangang. Gezelli. Mijn zusje wilde een of andere, voor mij onbekende, vis. Leuk. Was dat ook zo;n goor beestje met kop en ogen d’r aan. Vies bah euh. Om het voor mij nog aantrekkelijker te maken zei zusje (19 jaar en dus rebels) “dat oog eet ik ook wel op hoor”. En stak het zo in haar mond. Om het direct weer uit te spugen en te roepen: das keihard! En toen keek het oog mij aan. Op mijn bord. Vies bah euh..
We gingen dus uiteten, maar dat schreef ik niet. Jaja, de dementie achtervolgt me ook op het www
En tijdens dat etentje stikte manlief bijna in een sardien. Wij zijn wel echt sardientjes liefhebbers, maar dit was zo’n reuzesardien..waar overal graatjes in zitten..en die dus in de keel van manlief bleven hangen. Ik helemaal gek..m’n vader riep al “shit dat je moeder dood is, die kon de heimlich, nu ga ik het doen”(ja wij hebben zwarte humor, wij familie Joeltjes). Nog voordat pa de Heimlich kon toepassen, was manlief gelukkig al bevrijd van de graatjes. Dag daarna maar een kiendje gemaakt :-).
Ik zeg alleen maar: GATVERDAMME. En daarnaast: jij bent inderdaad een held. blub
Hahaha, ik ben geen vegetariër maar ook geen echte vleeseter. Af een toe een stukje maar liever niet.
Maar ik begrijp wel waar je het over hebt….maar je hebt toch ook Felix met groenten ? Daar was onze kat gek op. Was echt een kat voor jullie geweest, groentegek. Jammer hé, dat je geen vegetarische katten hebt.
Fijne avond, Elise
Dank voor je bezoekje. En yakkerdeyak…een oog. Ik bestelde vorig jaar in Italie ook ff vrolijk een visje. Was er dus ook zo eentje met kop en oog er nog aan. Eet toch een stuk minder moet ik zeggen. Ook als niet vegetarier!