Soms laat ik heel decadent mijn boodschappen bezorgen bij via Albert. Ja das dan weer 7 pleuro bezorgkosten, maar voor die zeven euro hoef ik niet 10 minuten rond te rijden voor een plekje, 4 keer mis te grijpen en ook geen 20 minuten in de rij te staan. Zo dan.
Ik dacht alleen dat Albert zou bezorgen, Albert zelf dus. Het was, aan zijn figuur te zien, Heijn. En hij was mager mensen, niet normaal. Ik slikte even, dat snapt u. Magere Heijn staat daar, met in zijn magere handjes, mijn iets minder magere boodschappen. Ik mompelde of hij me kwam halen, maar hij kwam alleen de boodschappen brengen. Ik vroeg me af, of ik die nog wel nodig had, nu magere Heijn op de stoep stond.
Met veel moeite sleepte Heijn mijn boodschappen naar boven, gooide ze in de gang en hijgde zo nu en dan even flink uit. Sterk was deze Heijn dus niet, dat moge duidelijk zijn.
Snugger was deze magere ook niet: ‘ u wilt pinnen?’ Ik moet verdomme elke keer dat ik bestel het vakje ‘ ik ga akkoord dat ik alleen met pin kan betalen’ aanvinken, maar meneer vraaaaaag of ik wil pinnen. Ik zei dus ‘ nee, liever contant, ghehehe’ en daar stond magere Heijn mij aan te kijken. ‘ Maar dat kan heulemaal niet m’vrouw’. ‘ Waarom vraaaaag je het dan!’ Was mijn antwoord.
Magere Heijn keek me aan en lachte flauwtjes. Beetje magere humor, die Heijn.