Ploef.
Dat was wat mijn Toshiba zei. Ploef.
Een uurtje later weer opnieuw opstarten en toen zei die wat anders.

Krrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Doesn’t sound so good!

na een kwartier zei hij weer ploef. Jaja, brede vocabulaire, die notebook van mij.
Gezien zijn toestand een in noodbook. 2 jaar trouwe dienst. Gemiddeld 8-10 uur per dag volop aan. Tja, dan ben je toe aan je pensioen.

Inmiddels ligt op mijn schoot een Acer. Is weer eens wat anders.
Maar daar zit ’t verschil niet in, nee nee. Tegenwoordig is er nergens een notebook te krijgen met Windhoos XP, alleen Vista.
‘Ik wil geen Vista’ pruilde ik naar lief, maar die kon me ook niet helpen. Vista zal het worden.

Tja, en dan zit je he, met je Vista. Tis weer eens wat anders. Alsof dat al niet genoeg verandering is, start ik morgen in mijn nieuwe klasje, nieuwe baan. Groep 4 deze keer. Omdat het nogal warm is heeft juf maar vast wat bruiningscreme op dr benen gesmeerd. Echt niet dat ik in een lange broek ga he, echt niet. Echt niet dat ik bezorgde blikken wil wanneer ’t gips eraf mag he, echt niet. Juf heeft royaal met de Nivea gesmeerd, die kwam als beste uit de test.

De laatste keer dat ik zo’n goedje opsmeerde, kreeg ik niet de vraag of ik int gips zat, maar of ik door de modder was gerold. Juist ja. Hopen dat Nivea het beter gaat doen.

Zo dit was een boeiend blogje he? Nee, u mag het eerlijk zeggen: ‘nee dat was het niet’ tis me ook te warm, maar ja, bloggen moet he, zo nu en dan 😉

Hop en nu de zon in!