Het leuke van vakantie is, dat je op slechts een paar uur rijden, compleet andere bevolkingen tegenkomt. We hadden een regenachtig dagje in de Ardennen waardoor we besloten naar een zwemparadijs in Frankrijk te gaan.

Daar wachtte ons een aantal leuke verrassingen:
Je mag daar als man geen wijde zwembroeken dragen, ook niet wanneer deze netjes zijn. De badmeester mag dat wel. Om binnen te komen dien je dan eerst een keuze te maken uit een standaard speedo of een ultra strakke short. Lief koos voor de short.

Eenmaal binnen weet je dus niet wat je ziet he. Veel te duidelijke aftekeningen van bepaalde mannelijke delen. Te genant voor woorden. Een man ziet een leuke vrouw en zijn short is ineens te klein. Voor de man in kwestie ook niet fijn. Voor alle vrouwen die in het zwembad aanwezig waren, ook niet, daar hij aan de kant stond.

Dan de regels in zo’n bad: die zijn er niet. Ook niet een kleintje. Puberende jongeren die op elkaars nek klimmen en er dan afspringen, in het banenbad, waar de rest ook fietst, het mag. Kinderen die duiken in een bad van 1.50 diep, allemaal toegestaan.

We hebben het er een uurtje uitgehouden. De glijbanen durfden we niet eens uit, want dat was druk ! en dringen!

Dan de kleedhokjes. Een frans gezin met 4 kinderen in de leeftijd van 3-8 jaar, welke allemaal een eigen hokje ‘moesten’ er waren zo’n 15 ( eerlijk waar) hokjes dus een flinke rij was het logische gevolg. Dan kinderen die moeder met haarborstels sloegen, waarna moeder meteen een snoepje en een kusje gaf. tilt. Dat had ik niet hoeven proberen vroeger, slaan met haarborstel. Sowieso was slaan geen optie.
Maar goed.

Een hele ervaring en lief een short rijker, keerden we weer terug naar ons appartement. Aldaar heb ik zo’n 3x gedouched, want het beeld van rochelende en daarna spugende jongeren in het zwembad, maakte dat ik me niet snel schoon voelde.