…

Oooooh

Aaaaah

Spierpijn!

Help, mijn benen!

Mijn enkels voelen week.

Argh.

Katten waren het er niet zo mee eens dat we zo laat/ vroeg thuiskwamen. Meppen en zwaar negeren. Ach ja.

Hond was uiteraard blij dat we er weer waren.

De hele dag beetje ontnuchteren. Ik had nooit verwacht dat ik dat nodig zou hebben. Een dagje uitbrakken. En die piep in mijn oren, das ook voor het eerst.

Gut wat schattig, zo na het eten was hond M. toch lief! En maar aankijken en maar aandacht vragen.
Tegen de bank aanliggen, onder onze voeten.
‘Dat heeft ie nooit eerder gedaan, wat lief! Hij heeft ons echt gemist’

En dartelen dat de hond deed! Woepie wat lief was ie.

Totdat…

Hij _midden_in_de_woonkamer_ ging hurken.
‘Schat hij moet poepen’ sprak mijn lief.

Welnee hij was net uit geweest en dan jankt ie wel hoor!

*snuf*

Ja hoor, midden in de woonkamer stond onze lieve schat zijn darmen te legen! O_O

Waarom…
WAAROM!

Waarom jankt ie niet! Waarom gaat ie niet bij de deur zitten! Waarom!

In een klap waren we weer wakker.

Midden in de kamer stond onze hond daar te ontlasten. ‘Gut, dat doet ie nooit! Hij zal ons vast gemist hebben’ zei ik en rende naar buiten, samen met de hond.