Chaos in huis!
Nadat ik gister op mijn zere been een heerlijk soepje had gemaakt, besloten we dat t lekker was om bij dat kopje soep een boterham met gekookt ei te eten.
Chaos alom toen ik de soep in de keukenmachine wilde doen, waardoor de plank losschoot. Nadat alles weer enigzins goed gekomen was, trok ik de lade open, die vevolgens gewoon los uit de kast kwam. Al het bestek over de vloer, de hel.
MAAAR we hadden soep én de eitjes waren klaar.
De hele avond had ik nog niet gedacht aan de laatste keer dat ik deze soep maakte: na het half uurtje pruttelen lag er pardoes een oorkruiper in te sudderen. We hebben deze soep zeker een jaar niet meer gegeten, maar zoiets slijt.
Helemaal happy met mijn heerlijke soep, stonden lief en ik schattig naast elkaar een boterham te smeren en een eitje te pellen.
Toen mijn eitje helemaal op mijn brood lag, zag ik iets in mijn ooghoek, wat niet klopte.
Ik keek nog eens en zag tot mijn grote schrik…
niet verder lezen indien zwakke maag…
een mini-embryootje op mijn brood liggen! Het ding was amper 1 cm groot, maar het was niet te missen, dit was een beginnend kuikentje, incl oogjes.
Ik gaf een gil en lief schrok, keek op mijn brood en zei beteuterd:
‘ja nu hoef ik ook niet meer hoor!’
Hop, al het brood in Max zijn voerbak.
Tierend liep ik de keuken uit, vergeten dat mijn enkel pijn deed. Nog meer getier.
Lief herinnerde mij eraan dat we nog een soepje hadden.
Ik keek naar de chaos in de keuken: lade los, bestek all over the place, 2 kapotte borden en een loshangende plank. En een broodje kip, terwijl we geen vlees eten.
‘Het is ook altijd wat als ik deze soep maak! Eerst een oorkruiper en nu dit!’
We keken elkaar aan. Ja nu was de soep ook geen optie meer.
Ik keek naar mijn tube handcreme naast de fruitschaal: SOS handcreme. Leuk voor de handen, maar eten koken ho maar. Dus wat nou SOS?
Dan maar naar de frituur, 2 patat, en een bakje speciaal: ketchup, mayo en eitjes, eeeuuh UITJES
De soep heeft vanavond overigens heerlijk gesmaakt.
Eieren eten we de komende weken/ maanden niet meer.
Oh getver. Had ik met eten van de chinees. Zat een beestje in. En ik eet ook geen vlees (dan is dat extra smerig, vind ik). Tot op heden geen eten meer bij de chinees gehaald dat begrijpt u wel. (en denk maar zo; als je zonder vlees kan dan kan je ook zonder ei)
Och, dat is schrikken!!
Maar troost je; het miniembryo leefde allang niet meer hoor… die is al heel lang geleden overleden. Maar ik kan me enorm goed indenken dat je dan GEEN zin meer hebt in eieren!
Diane
Oh wat vreselijk vies! Ik eet geen vlees/vis/etc. en krijg steeds meer moeite om eieren te eten. Precies om de reden hoe jij het hier beschrijft, om zoiets op je boterham tegen te komen. Brrrr….
Ik moest wel lachen om “en een broodje kip, terwijl we geen vlees eten” haha! 🙂