Eindelijk droeg ik weer oranje kleding, eindelijk zag ik weer neutraal, dat het een vrolijk gezellig kleurtje is.
Maar Kimske heeft er nu alweer spijt van.
Dat er mensen zijn die van het WK houden, oké.
Dat mensen op de dagen dat NL speelt, wat luidruchtig is, oké.
Maar dat ik verdorie de radio niet aan kan zetten, zelfs geen bóódschappen meer kan doen, zonder met oranje geconfronteerd te worden, dat gaat te ver.

We lopen allemaal maar te mauwen over tolerantie zus en tolerantie zo.
Maar oh wee als je eerlijk zegt níet van voetbal te houden, dat het je geen ene F%#^ kan schelen.. Dan ben je ’t haasje. Dan tel je niet meer mee.
Zero tolerantie voor de voetbalhaters. Of ik nu wil of niet: ik woon in een oranje versierde straat! Er wordt níets aan je gevraagd, mensen behangen alles, met alles wat oranje is. Ik kan die U$^@)$^%)^#@) grote oranje wup niet meer zíen!
Pure agressie komt er omhoog.
Morgen stage.
Die kleuters zijn ook al gehersenspoeld. Je wordt als juf met de nek aangekeken als je je lokaal niet wilt versieren. Of maar een heel klein beetje.

Bah bah bah.
Wil je lekker krieltjes bakken, verkopen ze alleen maar óranje krieltjes!
Mensen, als je per sé oranje ballen op je bord wilt neem parijse worteltjes!
Doe normaal!!

zo.
En nu ga ik douchen.