Gr. Als lief internet heeft, heb ik dat niet. Klein wifi probleempje.

Kimske werd ongeduldig. Om de tijd wat te doden, ging ik maar even stofzuigen.
Nog steeds geen internet.
Dweilen.
Nog geen internet.
LIIIEEEEF! Help! Geen internet.

‘Ik wel’ klinkt er naast me. Daar heb ik wat aan.
‘ik ga zo even kijken, schat’

oke. mijn redder gaat zo even kijken.
Dan maar even douchen, want daar had ik vanmorgen geen zin in.
Nog steeds géén internet.

Inmiddels een vloekende lief, die iets minder lief werd, liep rood aan.

Dan de kast maar uitmesten:
Dit heb ik zeker al een jaar niet aan gehad, weg ermee.
Dat komt misschien ooit weer in de mode, niet weg.
Dit ziet er niet meer uit, maar zit zo lekker. bewaren.
Hee, een gat in mijn shirtje! Shirtje weg. hoewel… misschien ga ik ooit die naaimachine nog eens gebruiken. Toch maar bewaren.

Woehoooeeeee klinkt uit de woonkamer: internet! YES!

Nu ligt het bed onder de ‘misschien toch maar niet weggooien’ kleding. Maar: we hebben internet!
Hoera!

Terwijl ik deze laatste zin schrijf, heeft lief weer geen interpret.
Leve tele2.

Nu heeft ie weer wel internet.

zucht…

Dit moest een RUSTIG zondagje worden.
Inmiddels hoor ik weer gemopper naast me…
Ik ga maar eens een bakkie thee voor de iets minder lieve lief zetten 😉