Koken met Mamsie
Morgen is mama alweer twee lange jaren overleden. Ik heb dus al twee jaar en ongeveer twee weken géén boerenkool meer gegeten.
De enige stamppot waar het water in m’n mond van loopt: boerenkool. Ik heb ooit wel eens een poging gewaagd, maar die was niet half zo lekker.
Een fluisterstemmetje fluisterde toen snel_kook_pan in mijn oren.
Ohjaaa! Snelkookpan. Dat kon vroeger doorgaans twee dingen betekenen: of heerlijke boerenkool of…. zuurkool. Het was altijd een drama als het dan weer zuurkool bleek te zijn.
In de auto terugdenkend aan twee jaar eerder, ruik ik ineens boerenkool…. Boerenkool. Dat zou ze me nog eens leren! Man wat zou ik graag nog eens samen met mams willen koken… Denkend aan twee jaar terug kreeg ik een ideetje.
[11-01-2008: 08.44 uur: Kim had drie gemiste oproepen. Bleek het ziekenhuis. Het ging slecht. Of ik met spoed kon komen. Plankgas! Zei de verpleegkundige. Dat deed ik dus.] Ik toog naar de groenteboer, haalde boerenkool, vroeg welke aardappels en ging naar huis. Ik stofte de snelkookpan af en daar stond ik in de keuken. Wat nu? Ik belde mijn tantes, maar niemand die wist wat te doen met een snelkookpan.Ik zette mams’ foto op het aanrecht. ‘Mam, help eens even’ sprak ik per ongeluk hardop. Ik schilde de aardappels. [11 januari 2008; 16.30 uur: artsen vertelden dat ze niet meer over zouden gaan op reanimatie, mocht het weer fout gaan. Ik zei dat ze dat vooral wel moesten doen. Artsen hadden weinig hoop. Ik wel.]
Ik deed de aardappelen in de snelkookpan, goot de boerenkool erbij. Ik besefte weer hoe dat ging: laagje water, aan de kook brengen en als dat rare tuutje omhoog schoot, gas lager en nog een aantal minuten wachten. Hoeveel minuten wist ik niet. Google zei 8 minuten, de steel van de pan gaf 6 minuten aan. Ik ging voor 7. Aan de kook, gas laag, sissen, 7 minuten. [11 januari 2008: 17:30 Kim zat naast mamsie. Voorlezen uit Youp van t Hek: ‘het leven is wél leuk’ heette het boekje. Alsof ik mams wilde overtuigen hier te blijven]
Wat ruik ik? Gets…. Ik ruik… zuurkool! Eén splitsecond twijfel ik of ik wel echt bóerenkool in die pan heb gedaan. Dat had ik. Had ik de pan goed gewassen? Jazeker. Ik keek naar mams’ dr foto. Zit ze me nou te sarren? Die lucht… brrrrr.
Het wekkertje ging en ik haalde het ventieltje eraf. Even wachten tot stoom eruit is, dan afgieten in de vergiet. Zo gezegd/ gedacht zo gedaan. Best spannend zo! Zou het lekker zijn?
De aardappels waren gaar! Boerenkool dito!
Snel stampen. Even proeven. Toch jammer: zout vergeten. Met de juiste toevoegingen en een klont boter weer even stampen. Jum. Bijna net zo lekker als die van mams.
Er was namelijk één ingrediënt wat ik niet had: moeders liefde. Ik keek naar haar foto… of had ik dat speciale ingrediënt tóch?
[11 januari 2008 23.54 uur: lief en Kim liggen in bed. Kim snikt. ‘Ik wil niet slapen want dan wordt het morgen en morgen gaat mijn moeder dood!’ Lief hield me vast. ‘Welnee, het ging vandaag toch beter? Ondanks haar slechte start vanmorgen?’ Lief had gelijk en dat stelde me gerust. Ik viel in slaap. 03.14 uur: de telefoon ging…..]
