Tegenwoordig is overal wel een benaming voor. Hele lotgenotengroepen voor een ingegroeide teennagel. Begrijp me niet verkeerd, ik heb overal begrip en respect voor, als mensen elkaar op willen zoeken is dat helemaal prima. Maar waarom moet alles een naam hebben? Kinderen die slimmer zijn dan kinderen vroeger waren, zijn nieuwetijdskinderen, mensen die gevoelig zijn, zijn hoogsensitief. Allemaal prima. Maar hoevaak ik wel niet hoor: ‘ik las dit en dat artikel over zus en zo, en het lijkt zo op jou, zou je dat ook hebben/ zijn?’ Ik word er gek van. Waarom willen mensen toch iedereen in hokjes verdelen. Ik ben gewoon ik en jij bent gewoon jij. Waarom moet alles een stoornis zijn of wat dan ook… Echt weer een trend.
Als je niets mankeert, dan hoor je er niet bij. Het lijkt wel de nieuwste nokia. Iedereen heeft er eentje, de een nog mooier dan de andere.

Kimske doet er niet aan mee. Kim is gewoon Kim en daar is ze tevreden mee….

6 thoughts on “Labeltjes…

  1. Tja, mensen zijn nogal geneigd anderen te beoordelen… toch kan zo’n labeltje wel weer handig zijn, als je een stoornis hebt. Ik kreeg nooit veel begrip voor mijn moeite in de sociale omgang… tot de psychiater me vertelde dat ik het syndroom van Asperger heb. Nu is het aan mensen uit te leggen, en kunnen ze er toch beter mee omgaan. Daarnaast heb ik natuurlijk zelf inmiddels erg veel bijgeleerd over sociaal gedrag… want het hebben van een labeltje, betekend NIET dat je niets meer aan zelfverbetering kan doen!!!
    Groetjes,
    Diane

  2. Thanks Nick, it helps when you’re a web developer by trade 😉

  3. just wanted to say hi to all seen some names from the past and took a mental walk down memory lane.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*
*
Website