Ooit hadden wij, in huize Kimske, een echt studentenservies. Van alles wat dus. Schoonmoeder heeft een soort van serviezenverslaving en zo kwam haar oude servies naar ons. De stoere man vond het maar onzin. ‘We hebben toch een bord’ sprak hij dankbaar tegen zijn ouders.

Dit is inmiddels zo’n 5 jaar geleden. Het servies is er nog steeds. Het servies met een blauwe rand. Je kunt veel over Kimske zeggen, maar niet dat Kimske fan is van blauw.Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel erg blij dat ik nu borden met matching schaaltjes heb. Het is wel echt een eenheid en daar hou ik van. Maar soms is het tijd… voor iets nieuws.

Ik besloot om een servies uit te zoeken en deze dan te gaan verzamelen.

Zo kwam ik bij een servies van Alessi. In drie kleuren leverbaar, te weten de kleuren van ons interieur. Alsof het zo moest zijn. Kimske hartje Alessi, dus it was ment to be. Tot ik, bij de omschrijving, ‘beender-porselein’ zag staan.

Dit is toch niet wat ik denk dat het is?? Even googlen leerde mij, dat dit wel was wat ik dacht. Dierenbeenderen (anders zou het nog vreemder zijn), verbrand, het as is verwerkt in het porselein. ‘Stootvast en uitermate geschikt voor in de vaatwasser’.

Maar of ik nou vega ben of niet. Ik zie een lijk in mijn vaatwasser niet zo zitten. Ik vraag me ook af, of we soms in de middeleeuwen leven. Ik bedoel: eten van beenderen… nee dank u.

Ik kwam uit bij het Teema servies van Iittala. Ook verkrijgbaar in meerdere kleuren, waaronder de kleuren van ons interieur. Dit servies bleek wel geschikt voor vegetariërs. Schoonmoeder heeft dit servies ook. Blijkbaar hebben schoonmoeder en ik, dezelfde smaak. Zij vindt dochter namelijk ook heel erg leuk. blijft natuurlijk de vraag, hoe het blauw-omrande serviesgoed bij haar binnenkwam….