Een ruime week geleden maakte ik bij een vriendin kennis met de Kaneelamandel. Een amandel gehuld in een laagje chocola en daaromheen kaneelpoeder. Ik was een beetje sceptisch, tot ik de eerste op had. Voor ik er erg in had, had ik het hele schaaltje leeg!

Een paar dagen later ging ik met mijn schoonmoeder winkelen in Breda. Ik liep een notenwinkeltje binnen voor een notenmix, toen ik ze zag staan: allemaal schattige zakjes kaneelamandelen lachten mij vriendelijk toe. Kwijlend liep ik de winkel uit en héél misschien had ik het halve zakje al op, toen ik in de file naar huis stond.

Héél misschien snackte ik stiekem dat hele zakje leeg en héél héél misschien was ik wel een beetje verslaafd.

Vandaag werd mijn leven een beetje beheerst door deze lekkernij, zo was op mijn facebook te lezen:

Kaneelamandelen op.. ik overweeg in de auto te springen en rond te rijden tot ik een zaakje heb die ze verkopen… wat is dat verslavend!!

En zo geschiedde….. Ik begon bij de Leonidas, die stuurde mij naar V&D. Daar hadden ze vooral chocoladeletters. Ik had de K van Kaneelamandel kunnen meenemen, maar ik vrees dat dat toch niet helemaal hetzelfde zou zijn.

Van de V&D naar Maxim bonbons, deze was gesloten. Hop naar de Hema (die hebben blijmakers. Ik word blij van kaneelamandelen, dus dat zouden ze moeten hebben… Helaas… ‘Blij met een dode mus makers’ dát is de Hema.

De Jamin!

 

Ook niet. Als troost nam ik een paar repen Tony Chocolonely mee en gaf dochter een winegum (betaald mensen…).

Onderweg naar de auto, bedacht ik mij,  nog één winkel…De Simon Levelt.

YEAH!

Eenmaal thuis kwam ik een vriendin tegen, die wel zo’n amandel wilde proeven.

‘Bijna beter dan seks’ was mijn conclusie.

‘Maar van deze heb je langer plezier’ antwoordde ze.