Iedere zichzelf respecterende hobby kok, bakt een (appel)taart zonder PakGemak.

Nu heb ik vele malen appeltaart gemaakt, steeds weer iets toegevoegd, weggelaten enzovoorts.

Dit resulteerde in een appeltaart waar mijn omgeving tamelijk lyrisch over is.

7 zure appels

350 gram zelfrijzend bakmeel

200 gram roomboter op kamertemperatuur

1 ei

mespunt zout

150 gram suiker (ik gebruik lichtbruine basterdsuiker)

1 EL vanillesuiker*

3 EL custardpoeder

2 EL amandelen

schaaltje rozijnen naar smaak

1 dessertlepel rum (of rum aroma)

 

Mix de boter en zelfrijzend bakmeel, samen met het ei en de suiker.

Bekleed een (ingevette) bakvorm. Het lukt mij nooit om met de deegroller een mooie plak te krijgen, dus ik doe altijd een plastic zakje om mijn hand en duw het deeg in de vorm.

Schil de appels en snij deze in plakjes. Voeg daar de (gewelde) rozijnen aan toe.

Kneus de amandelen (ik gebruik de vijzel, keukenmachine kan ook) en voeg ook dit toe  aan de vulling, samen met de rum.

Verdeel de custardpoeder over de bodem en stort het appelmengsel over de bodem. Met het restant deeg maak je een randje.

Nu komt het: leg een vel aluminium folie over de taart en zet hem in de oven, 150 graen hete lucht, 50 minuten. Haal na de 50 minuten het aluminium eraf en strooi de lepel vanillesuiker over de taart. Zet het geheel nog 10 minuten in de oven…

*vanillesuiker kun je in zakjes kopen, ik maak het zelf; gewoon een pot suiker met 1 of 2 vanillestokjes. Staat standaard in mijn kast, soms schud ik even…